Şimdi bu çok ilginç. Orhan Gencebay'ın sözleri belki de en karanlık şarkılarından bir tanesi, fakat müziği bir o kadar melankolik, bir o kadar manik. Depresyonun intiharı düşündürdüğü, hatta bu intihar fikrinin artık kurtuluş olarak gözüktüğü ve bu kurtuluşun huzurunun melodilere yansıtılmaya çalışıldığı görüşündeyim. En azından ben de buna benzer birşeyler yapmaya çalıştım, yalnız huzurumun kaynağı olarak Essitalopram oksalat'ı uygun gördüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder